BİR "do it your self" BİLGİSAYAR SOĞUTUCUSU PROJESİ

proje konusu olan buzluklar

Emektar makineme yüklediğim tasarım yazılımlarının sayısının çoğalması sonucunda geçen yıldan bu yana artan -ve artık tahammülü zor bir hale gelen- aşırı ısınma sorununu dün sabaha karşı bulduğum "yaratıcı bir çözüm" ile artık aştım.

Son bir aydır her tıklamadan sonra neredeyse 10-15 saniye bekleyerek çalışma zorunluluğu da dün sabaha karşı buluşumla  bertaraf edildi.

Proje fotolarına geçmeden aslında burada şu tartışmayı başlatmak gerekiyor: bu ülke, bizleri "hakikatten yaratıcı" kılıyor. Yani mesela, o kamyonet şasileri üzerine eklenen, "mekan yaratıcı" kaportaların içinde, son yarım yüzyıldır ulaşımımızı sağlamadık mı?

Ya da bitmiş "vita yağı" kutularından sardunya saksılarımız olmadı mı cam önlerinde? Ya da eski "kılçıklı antenleri" alüminyum tencere kapakları ile modifiye etmedik mi?

Bence bu topraklar hakikatten "bereketli"...Tabi... Benim projem, şüphesiz, "minibüsle" kıyaslanınca lafı bile "anılmaz" bir buluş ama olsun, bu "bereketli toprağın bir çocuğu" olarak, küresel kapitalist HP firmasının aptal bir donanım sıkıntısını çözdüm... Ve tabi ısıdan kaynaklı eriyen buz kalıplarının, bir başka anlatımla makinenin ısısından etkilenerek ısınmaya başlayan buzun, masa katmanını geçerek aşağıya doğru yaydığı serin havayı da burada belirtmeden geçemeyeceğim.

PROJE "ana bileşeni": BUZ KALIPLARI'nın ÖYKÜSÜ 
Bundan 4 yıl kadar önce, daha ben Ankara'da çilehanemde geçecek zamanımı doldurmaya çabalarken, "ordan burdan toplanan bir şeylerle", "orada burada bir şeyler" yapıyordum ve -sanırım çöpe kadar gitmeye üşendikleri için- tüm mahalle halkı da ıvır zıvırlarını: "senin işine yarar" diye bana verdiği günlerden birinde; yan komşumuz Mustafa A'bi de, tedavisinde kullanılan ithal ilaçların taşınması sırasında bozulmamaları için verilen "buzluklarını": "senin işine yarar" diye bana vermişti. Ve benim işime de, bahçe günleri sırasında, "rakı şişesi soğutması projesinde" yaramıştı bolca.