Ayvalık doğumlu sanatçılar etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Ayvalık doğumlu sanatçılar etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

15 Aralık 2023 Cuma

AYVALIKLI SANATÇI ve DÜŞÜNÜRLER VIII: Ilias Mellos Venezis (Ηλίας Μέλλος Βενέζης)

(foto.01) Ilias Mellos Venezis (Ηλίας Μέλλος Βενέζης)
(4 Mart 1904, Ayvalık - 3 Ağustos 1973, Atina)
(kaynak: Anna Venezis Kosmetatou Arşivi)

Ilias Mellos Venezis (Ηλίας Μέλλος Βενέζης), Helen yazardır.

4 Mart 1904 tarihinde Ayvalık, Agios Triada (Αγιά Τριάδα) mahallesinde doğdu (foto.02). Babası bir aristokrat olan Michael D. Mellos (Μιχαήλ Δ. Μέλλος) ve annesi ise Vasilikí Giannákou Bimpéla (Βασιλικής Γιαννακού Μπιμπέλα)'dır. Babası, Kafelenya (Κεφαλλονιά)'lı ve annesi ise Midilli (Λέσβος) kökenlidir. 

Ailenin; Anthipi (Αντίπη), Sofia (Σοφία), Agapi (Αγάπη), Ilias (Ηλίας), Artemis (Άρτεμις), Lena (Λένα) ve Θάνος (Thános) adlarında yedi çocuğu oldu. Ilias ailenin dördüncü çocuğu idi. Çocukluğunda "Lelos" diye çağrılırdı. İlk yazılarında "Lelos Mellos" (Λέλος Μέλλος) biçiminde imza atması bundandı (Millas,1998:13).
 
18 Aralık 2023 pazartesi günü yayımlayacağım yazar ve şair Agapi Mellos MolyviatiIlias Venezis'in romanında adı sıkça geçen ablasıdır. Ayvalık Kozak yaylasında geçen bu çocukluğunu, Eolya toprağı (Αιολική γή) kitabından öğreniyoruz (Venezis,2013).

(foto.02) Mellos'ların, 13 Nisan Caddesi 112 numaradaki evleri.
(kaynak: Hayri Kaan Köksal, 2014)

Babası, birinci dünya savaşının patlak vermesi üzerine, 1914 yılında, eşini ve çocuklarını alarak Midilli Adası'na göç etti. Kız kardeşi Artemis burada, o yıllarda yaygın olan İspanyol gribine yakalanarak öldü (Köksal,2015)Ilias liseye Midilli'de başladı. Midilli'de okulun yanı sıra bir fırında çalışarak ailesine yardım etti. Aile, 1919'da ateşkesin imzalanması ile tekrar Ayvalık'a döndü ve Ayvalık Akademisi'nde liseyi bitirdi [1]

1919 yılında; Fotis Kontoglou (Φώτης Κόντογλου), Stratis Doúkas (Στρατής Δούκας), Stratis'in kardeşi ve işçi önderi Alékos Doúkas (Αλέκος Δούκας) ve Panos Valsamákis (Πάνος Βαλσαμάκης) ile tanıştı. Bu grup ile "Yeni İnsanlar" (Νέα Ανθρωπότητα) adlı bir edebiyat birliği kurdular. Ilias lisede iyi bir öğrenci idi. 16 yaşında şiirler yazmış ve bu şiirleri Nea Zoi dergisinde yayımlanmıştı. Yazar ilk yazılarından başlayarak, "dimotiki" (halk dili) dilini kullanmıştır  (Millas,1998:13).

1921 yılında mezun oldu. 1909'da kurulan Ayvalık Metropolis'inde hattat ve gramer yardımcılığı görevine atandı. 1920'den itibaren "Lelos Mellos" imzasıyla İzmir'in Nea Zoi (Νέα Ζωή) [2] ve 1922 başlarında İstanbul'un Logos (Λόγος) [3] dergilerinde yazıları çıkmaya başladı (---,202x)

Eylül 1922'de, “sabotajcılık” (bombacı) suçlaması ile tutuklandı. Ailesi, tutuklanmasından birkaç gün sonra Yunanistan'a göç etti. Babası ve ablası Agapi, Ayvalık'ta 10 gün daha kalarak, teğmen olarak burada görev yapmaya başlayan Kemalettin ile birlikte, Ilias'ı kurtarmaya çalışırlar (Molivyatis, 2005 ve Köksal,2015)

Ilias Ayvalık'ta, bugün Ayazma Pansiyon'un bulunduğu binada hapis yatar ve ardından, 14 ay tutuklu kaldığı “amele taburunda” çetin bir yaşam mücadelesi verir. Burada yaşadıklarını Numara: 31328 (Το Νούμερο 31328) [4] adlı romanından öğreniyoruz  (Milas,1998Venzis,2007Aker,2013 ve Soloup,2016) (foto.03)

(foto.03) Ilias'ın Eylül 1922'de bir süre hapis yattığı karakol binası.
(kaynak: Hayri Kaan Köksal, 2014)

Ilias, Ayvalık'ta oluşturulan tutuklu kafilesi ile yayan olarak ve korkunç eziyetler yaşayarak Altınova, Bergama ve Kırkağaç'a getirildi. Bir süre Bakır'da bir askeri doktora Fransızca tercümanlık yaptı ama bu uzun sürmedi. Tekrar Kırkağaç'a gönderildi ve bir süre sonra trenle Akhisar'a getirildi. Buradan da serbest bırakılacağı güne kadar Manisa'daki 14. Amele Taburun da kaldı. Ilias, kendisine denk düşen "31328" numarayı aldığından bir kaç gün sonra, Manisa'dan İzmir'e geçti ve oradan da Midilli'ye gelip ailesini buldu (Venzis,2007Aker,2013,  Köksal,2015 ve Soloup,2016). 

(foto.04) Ilias Venezis 17 yaşında iken.
(kaynak: Anna Venezis Kosmetatou Arşivi)

(foto.05) Ilias Venezis'in Midilli'deki ilk günleri.
(kaynak: Anna Venezis Kosmetatou Arşivi)

1923
yılında adaya yerleşti. Bir süre Midilli'nin Plomari (Πλωμάρι) kasabasında Tarım Bakanlığı'nda görev yaptı. 1926'da Merkez Bankası'na memur olarak atandı. 1927'de Néa Estía (Νέας Εστίας) dergisi Thánatos (o Θάνατος : ölüm) adlı kısa öyküsüne "3.lük ödülü" verdi. 

1928 yılında kısa öykülerden oluşturduğu ilk kitabı Manolis Lekas (Μανώλης Λέκας)'ı yayımladı. Ayrıca, Kampana (Καμπάνα) dergisinde Numara: 31328 yayımlanmaya başladı. 1931'de, Numara: 31328'i bir kitap olarak yayımladı ve bir yazar olarak ün kazandı.

1932'den itibaren 1957'ye kadar Atina'da Yunanistan Bankası'na müdürlük yaptı (foto.06)

(foto.06) Ulusal Banka'da çalıştığı yıllarda.
(kaynak: Anna Venezis Kosmetatou Arşivi)

1936'da; Midlli'de Protopóron (Πρωτοπόρων) adlı örgüte İdonymu (Ιδιωνύμου) "kod adıyla" üye olmak suçlaması ile, Metaxa diktatörlüğü (δικτατορία Μεταξά) tarafından tutuklandı, yargılandı ve beraat etti.

1938 yılında Ayvalıklı gençlik aşkı Stavritsa Molyviatis (Σταρίτσα Μολυβιάτη) ile evlendi ve Anna (Άννα) adında bir kızı oldu.

(foto.07) Bay ve bayan Venezis'lerin Atina da ilk yılları.
(kaynak: Anna Venezis Kosmetatou Arşivi)

(foto.08) Venezis'lerin kızı Anna Venezis Kosmetatou.
(kaynak: Paris Tavitian/LIFO)

1939 yılında, konusu "mübadele" ile zorunlu göç edenlerin Midilli'ye yerleşmeleri ve yeni yaşama alışma zorluklarını ele alan Huzur (Γαλήνη) adlı ikinci romanını yayımladı. 1940 yılında bu romana Atina Akademisi tarafından “Ulusal Edebiyat Ödülü” verildi.

27 Ekim 1943'de; 25 Mart 1943'Te tüm personelin katıldığı bir banka toplantısında, Mistral'in ünlü şiirini okuyarak özgürlükten bahsettiği suçlamasıyla Almanlar tarafından tutuklandı ve Averof hapishanesinin ünlü "C-Blok"una hapsedildi. 

"C-Blok" 23 gün sürdü ama bir idam koğuşunda olduğunun bilinciyle karısına yazdığı bir mektubu kızı Anna şöyle anlatıyor ILFO'daki röportajında:
"Her gün bir sonraki idam edilecek kişinin kendisi olacağına inanıyordu. Mektuplarının birinde anneme şöyle yazmıştı: "Cesur ol aşkım ve bu durumda küçük çocuğumuza iyi bak. Umarım Tanrı beni yalnız bırakmaz. Giannis {Skazikis} seninle olsun. Ben ona yalvarıyorum. ... Seni şu anki kadar ne kadar sevdiğimi asla bilmiyordum. Ben bir geziye çıktığım için Annula'nın (kızı Anna-yazarın notu) küçük bisikletini al ve benim adımı ona ver. Bunu düşünemiyorum çünkü öfkemi kaybedeceğim. Seni öpüyorum. Tanrı bizimle olsun." (Pantazopoulos,2021)

Başpiskopos Damaskinos'un da içinde bulunduğu yüksek düzeyli Yunan yetkililerinin çabalarıyla 23 gün sonra serbest bırakıldı (Köksal,2015).  

Aynı yıl, 14 Aralık 1943 tarihinde çıkan Eolya toprağı (Αιολική Γη)'nın ilk baskısı bir hafta içinde tükendi. 1945 yılında Averof hapishanesindeki günlerinden yola çıkarak Blok-C adlı tiyatro oyununu yazdı ve oyun Pélos (Pelopídas) Katsélis (Πέλος (Πελοπίδας) Κατσέλης)'in [3] yönetiminde sahnelendi (foto.09) ve (foto.10). 1946'da bu oyunun kitabı yayınlandı.


(foto.09) ve (foto.10) "C-Blok" tiyatro oyunu sahnelenirken.
(kaynak: elia.org.gr)

1949 yılında Birleşik Devletler Dış İşleri Bakanlığı'nın davetlisi olarak Amerika'ya gitti, burada bir dizi dersler ve röportajlar verdi (foto.11)

(foto.11) Erkek kardeşi Thános Mellos'un eşi, ünlü mezo-soprano Eleni Nikolaidis ile birlikte.
(kaynak: naftemporiki.gr)

1950 yılında  (Έξοδος) adlı romanı yayınlandı. Savaş sonrasında Acrapolis gazetesinde köşe yazıları yazmaya başladı. 1950-1952 yılları arasında Ulusal Tiyatro yönetim kurulu sekreteri ve yönetmen direktörü olarak çalıştı. 1950'de "Onikiler Grubu” kurucu üyesi oldu (foto.12) ve (foto.13)1954-1966 yılları arasında Ulusal Yayıncılık Vakfı üyeliği yaptı. 1957 yılında akademisyen seçildiğinde Yunanistan Bankası'ndan ayrıldı. 1963-1966 yılları arasında Selanik Film Festivali başkanlığı, 1966-1970 yılları arasında ise Helenik Amerikan Birliği yönetim kurulu başkan yardımcılığı yaptı.

(foto.12)  "30'lar kuşağı"nın temsilcileri. (Ilias Venezis üst sıra soldan ikinci) 
(fotoğraf: 
Angelos Katakouzinos)

(foto.13) 30'lar Kuşağı: Petsalis, Politis ve Venezis aynı karede.
(kaynak: elia.org.gr)
Yine aynı tiyatroda, 1964-1967 yılları arasında da idari direktör ve sanat komitesi başkanlığı yaptı. 

Uzun süren hastalığı ardından, 3 Ağustos 1973'te tedavi gördüğü Atina'da "gırtlak kanseri"nden öldü. Memleketi olan Ayvalık'ın komşusu Midilli Adası'ndaki Molyvos'a mezarlığına gömüldü. Mezarında vasiyeti üzerine adı yerine tek bir sözcük yazıldı: HUZUR (ΓΑΛΗΝΗ :: GALINI) (Köksal,2023.b) (foto.14) 

(foto.14) Ilias Mellos Venezis'in mezarı.
(kaynak: Naki Özkan,2022)

Kızları Anna Venezi KosmetouVenezis'in tüm arşivinı 2010 yılında The American School of Classical Studies at Athens (ASCSA)'a bağışlandı (foto.15) ve  (foto.16).

(foto.15) Anna Venezi Kosmetou'num 2010 yılında The American School of Classical Studies at
Athens (
ASCSA)'a bağışlandığı Venezis arşivinin açılış günü.
(kaynak: 
asca.edu.gr)

(foto.16) Venezis'in torunu ve onun kızı .
(kaynak: asca.edu.gr)

Ilias, "liberal" bir dünya görüşüne sahipti. Hıristiyan Ortodoks inancı taşırdı. Bir ara "Tanrı'ya bana böyle bir yaşam yaşamamış olsaydım yapıtım da başka türlü olacaktı" demişti (Milas,1998:14). Romanlar, kısa öyküler, seyahatnameler ve kronikler yazdı; bunların çoğu Avrupa dillerinin çoğuna çevrildi.


BİBLİYOGRAFİSİ

1928
Ο Μανώλης Λέκας και άλλα διηγήματα
Manolis Lekas ​​ve diğer kısa öyküler

Atina: [yay. y.], ? cm, s.142.
?
öykü.



1931
Το Νούμερο 31328
Numara 31328

Mdilli: [yay. y.], ? cm, s.242.
bu baskı 2.000 adet basıldı.
roman.



1939
Γαλήνη
Huzur

Atina: Pirsos (Πυρσός), 13.5 x 19.0 cm, s.138.
?
roman.
1940 yılında Devlet Edebiyat Ödülü ve Atina Akademisi Ödülü aldı.

1941
Αιγαίο Διηγήματα Σχέδια Γιώργος Βακαλό
Ege öyküleri Giorgos Vakalo'nun çizimleri ile

Atina: Pirsos (Πυρσός), 15.0 x 19.5 cm, s.176.
?
öykü.

1943
Αιολική Γη
Eolya toprağı

Atina: Alfa (Αλφα), 14.0 x 18.5 cm, s.276.
bu baskı 3.500+400 adet basıldı.
roman.



1944
Άνεμοι: Διηγήματα
Rüzgârlar: Kısa öyküler

Atina: Alfa (Αλφα), 13.0 x 18.0 cm, s.159.
bu baskı 800 adet basıldı.
öykü.




1946
Ωρα πολέμου
Savaş saati

Atina: Oi Filoi Tou Vivliou (Οι Φιλοι Του Βιβλιου), ? cm, s.256.
?
öykü.



1946
Μπλοκ C
C Blok

Atina: Oi Filoi Tou Vivliou (Οι Φιλοι Του Βιβλιου), ? cm, s.167.
bu baskı 2.000 adet basıldı.
tiyatro senaryosu.



1950
Έξοδος: Χρονικό της Κατοχής
Çıkış: mesleğin günlüğü

Atina: Alfa (Αλφα), 15.0 x 22.0 cm, s.259+3.
?
roman.




1950
Φθινόπωρο στην Ιταλία
İtalya'da sonbahar

Atina: Alfa (Αλφα), 15.0 x 21.0 cm, s.154.
?
gezi yazısı




1954
Οι νικημένοι
Yenilenler

Atina: Estia (Εστία), 12.0 x 17.0 cm, s.176.
?
öykü.




1956
Αμερικανική γη
Amerika toprağı

Atina: Estia (Εστία), 16.0 x 24.0 cm, s.277.
?
gezi yazısı




1956
Ωκεανός
Okyanus

Atina: Estia (Εστία), ? cm, s.277.
bu baskısı 4.100 adet basıldı.
roman.





1962
Αργοναύτες
Argonatlar

Atina: Estia (Εστία), 17.0 x 25.0 cm, s.232.
?
?
1969
Αρχιπέλαγος
Takımadalar 

Atina: Estia (Εστία), ?  x 18.0 cm, s.207.
?
öykü.




1972
Εφταλού
Eftalou

Atina: Estia (Εστία), 12.0 x 17.0 cm, s.202.
?
öykü





1973
Περιηγήσεις
Geziler

Atina: Estia (Εστία), 12.0 x 17.0 cm, s.326.
?
gezi yazıları.



1973
Στις ελληνικές θάλασσες: Μυθιστορία του Ιονίου και του Αιγαίου
Yunan denizlerinde: İyonya ve Ege'nin hikayesi

Atina: Estia (Εστία), 13.0 x 18.0 cm, s.286.
bu kitabın baskısı ölümüne denk geldiği için ertelendi.
roman.




1974
Bu roman, yazarın ölümünden sonra üzerinde "Matbaa için" yazan bir zarfın içinde bulundu ve bir yıl sonra yayımlandı.

Venezis şöyle yazıyordu: "Bu kitabın metinleri ilk olarak, 1972'de Küçük Asya felaketinin elli yılı için çıkan To Vima gazetesinde yayımlandı. Ergenlik yıllarımda kendimi o felaketin ateşli bölgesinde bulmam kaderimde vardı. Hayatım, bir yazar olarak kaderimi de belirleyen bu olaylarla bağlantılıydı: Ana kitaplarım, Küçük Asya'nın dramına dair bir tarih ve övgü haline geldi. O zamandan beri yarım asır. suskunluğun sınırında yeniden o döneme başvurmayı, yaşadıklarımı, tarih olanı anlatmayı, bilinmeyen ya da unutulmuş eylemleri aramayı görevim saydım. Niyetim çocuklarımız adına tanıklık yapmaktı. Bu çağ kimi için artık efsane...

---
DİPNOTLAR
[1] Ayvalık eğitim kurumları, Ioannes Demetrakellis-Oikonomos'un da katkısıyla, geleneksel Helen sistemine bağlı idiler. Bu sistemde temel eğitim üç biçimde verilmekteydi: Demotik (temel), Hellenik ve Gimnasya. Demotik eğitim 6, Hellenic eğitim 3 ve Gimnasya ise 4 yıl sürerdi. Kızlarda göz yumulsa da ilk öğretim her çocuk için zorunluydu ve öğrencinin temel eğitimdeki tüm dersleri alması gerekmekteydi. Çocuk 6 yaşında temel eğitime kabul edilirdi. İlk üç yılında; Antik ve modern Helence okuma-yazma, matematik, Helen tarihi, temel coğrafya, resim ve müzik ile kız çocukları için biçki-dikiş dersleri verilirdi. Beşinci ve altıncı sınıfta modern tarih, geometri, botanik ve coğrafya dersleri verilirdi. Haftada 3 saat jimnastik dersi olur, bu derslerde uzun yürüyüşler yapılır ve yüzülürdü.

[2] 1920 yılında, "Lelos Mellos" imzasıyla İzmir'de yayımlanan Nea Zoi (Νέα Ζωή) edebiyat dergisi ile çalışmaya başlayan Ilias Venezis şu şiir ve kısa öykülerini yayımladı:
    - Δάκρυνες ιστορίες (Gözyaşı hikayeleri),
    - Ήταν τρελλή (Çılgındı),
    - Ανδρομέδη (Andromeda),
    - Μυσταγωγία (Mistagoji),
    - Βιολινίστρας (Kemancı),
    - Μπετόβεν (Beethoven),
    - Νύχτα εξωτική (Egzotik gece)

[3] 1922 başlarında İstanbul'da yayın yapan Logos (Λόγος) dergisinde, Τα ιστορικά της σπηλιάς του Leo Carampo όπως τα σύνταξε ο Εσπανιόλος ποιητής Don Mellovanas ο σπανός (İspanyol Şair Nadir Don Mellovanas'ın Derlediği Leo Carampo Mağarasının Tarihleri) adlı şiir yayımlandı.

[4] Ilias burada geçen günlerini, Şubat 1924'te Stratis Mirivilis (Στράτης Μυριβήλης) tarafından haftalık olarak çıkartılan ve Midilli'de basılan Kambala () dergisinde “Numara: 31328” (Το Νούμερο 31328) adıyla yayınladı. 1978 yılında da Nikos Kounduros (Νίκος Κούνδουρος), senaryosu kendisi, Stratis Karras (Στρατής Καρράς) ve Ilias Venezis'in kitabından yararlanılarak yazılan “1922” adıyla film yaptı. [ http://www.imdb.com/title/tt0079643/ ]

[3] Pélos (Pelopídas) Katsélis1907'de Nazilli ilçesinde doğdu. Atina Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde ve Tiyatro Okulu'nda okudu. Öğrenciyken gençlik dergilerinde yazılar yayınladı ve daha sonra çeşitli dergilerde eleştirmen ve köşe yazarı olarak çalıştı. Oyunculuğa henüz öğrenciyken ve Drama Öğrenci Kulübü'nün kurucu üyesi olarak adım attı. Tiyatro çalışmalarını Avusturya ve Almanya'da sürdürdü. 19 Ağustos 1981'de öldü.

---
KAYNAKÇA
----, -. (202x).
    Βενέζης, Ηλίας
    son erişim tarihi: 15.12.2023

----, -. (2013).
    Novelist Elias Venezis Remembered, 10.4.2013,
    son erişim tarihi: 15.12.2023

Aker A. (2013),
    son erişim tarihi: 15.12.2023

Köksal, H.K. (2015).
    KOMŞUM VENEZİS...
    son erişim tarihi: 15.12.2023

Köksal, H.K. (2023.a).
    son erişim tarihi: 15.12.2023

Köksal, H.K. (2023.b).
    AYVALIKLI SANATÇILAR VIII: Agapi Mellos Molyviati (Αγάπη Μέλλος Μολυβιάτη)
    son erişim tarihi: 15.12.2023

Milas, H. (1998).
    Ayvalık ve Venezis: Yunan edebiyatında Türk imajı, İstanbul: İletişim Yayınları.

Molivyatis, A. (2005).
    On günün günlüğü, (çev.) Kosta Sarıoğlu, İstanbul: Albatros Yayıncılık.

Pantazopoulos, G. (2021).
    son erişim tarihi: 15.12.2023

Soloup; Nikolopoulos, A. (2016).
    Aivali – Dört Yazar Üç Kuşak İki Yaka Bir Ayvalık, (çev.) Hasan Özgür Tuna, İstanbul: İstos.     

Venezis, I. (2007).
    Numero 31328 amele taburu, (çev.) Evdokia Veriopulu, İstanbul: Belge Yayınları.

Venezis, I. (2008).
    Ege hikayeleri, (çev.) Üner Eyüboğlu, İstanbul: Belge Yayınları.

Venezis, I. (2009).
    Uçurtmalar: Anna'nın kitabı, (çev.) Üner Eyüboğlu, İstanbul: Belge Yayınları.

Venezis, I. (2013).
    Eolya toprağı, (çev.) Burcu Yamansavaşçılar, İstanbul: Belge Yayınları.


13 Aralık 2023 Çarşamba

AYVALIKLI SANATÇI ve DÜŞÜNÜRLER VII: Nikos Godas (Νίκος Γόδας)

(foto.01) Nikos Godas (Νίκος Γόδας)
(1921, Ayvalık - 19 Kasım 1948, Korfu)

beni yıllar sonra Olympiakos'lu yapan 
Nikos'un anısı karşısında saygılarımla...

Nikos Godas (Νίκος Γόδας) Helen futbolcu ve direniş savaşçısıydı.

1921 tarihinde Ayvalık'ta doğdu. Kurtuluş savaşı sonrasında kendisi ve ailesi Pire (Πειραιάς)'nin Kokkinia (Κοκκινιά) kentine mülteci olarak yerleşti. Savaştan önce babasının evinin zemin katında bulunan, ailesine ait meyhane Ta Arapakia (Τα Αραπάκια)'da çalışıyordu.

Futbola, Pire'nin en güçlü yerel takımlarından biri olan Aris Piraeus (Άρης Πειραιώς)'te (foto.02) başladı. Ardından aynı adı taşıyan fabrikanın birliği olan ve şuan yerinde Elais fabrikasının bulunduğu Kerameikos Kaminion (Κεραμεικό Καμινίων) fabrikasına ressam olarak girdi ve futbol takımına geçti.

Kerameikos Kaminion stadyumuna o zamanlar "kömür çiftliği" deniyordu. Elbette çim, hatta toprak olma ihtimali yoktu belki ama, zemin daha yumuşak hale gelsin diye "kömür tozu" yayıyorlardı (Sarris,2013).

(foto.02) Aris Piraeus Spor Kulübü amblemi.
(kaynak: el.wikipedia.org)

İşgal yıllarında desteklediği Olympiakos (Ολυμπιακό) (foto.03) takımına girdi. "Kırmızı-beyazlı" formayı ilk kez 1942/43 sezonunda giydi. 1944'ün sonuna kadar defans oyuncusu olarak, Olympiakos'un kadrosunda kaldı (foto.04) ve (foto.05).

(foto.03) Olympiakos Spor Kulübü amblemi.
(kaynak: el.wikipedia.org)

(foto.04) Nikos Godas'ın futbol oynarken fotoğrafı.
(kaynak: 
Zaoumi,2020)

(foto.05) Takım bir maça çıkarken. Godas sağdan dördüncü.
(kaynak: Sarris.2013)

Aynı dönemde, Ulusal Kurtuluş Cephesi (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο)'nin (foto.06) askeri kanadı olan Yunan Halk Kurtuluş Ordusu (ELAS) (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός)'a (foto.07) katıldı.

(foto.06) Ulusal Kurtuluş Cephesi afişi.
(kaynak: el.wikipedia.org
)

(foto.07) Yunan Halk Kurtuluş Ordusu bayrağı.
(kaynak: el.wikipedia.org
)

ELAS'ın Kızıl Ordu 5. Bölüğünde yüzbaşı rütbesine ulaştı. Bir gerilla olarak, Mart 1944'te Alman işgal kuvvetlerine karşı Kokkini savaşına (Μάχη της Κοκκινιάς) [1] ve aynı yılın Ekim ayında da, Almanya'nın başkentten çekilmesi sırasında Elektriki savaşına (Μάχη της Ηλεκτρικής) [2] katıldı. Daha sonra Atina'daki Decembriana savaşına (Μάχη της Δεκεμβριανά)'ya katıldı [3] ve bu çatışmalarda bölüğüyle birlikte savaştı. 

Varkiza Anlaşması (Συμφωνία της Βάρκιζας)'nın [4] imzalanmasının ardından ELAS güçlerinin Atina'dan çekilmesi izledi. 

Kısa bir süre şiddetli zatürreye yakalanan Nikos, Atina'ya döndü ve burada "sivil hükumete" teslim oldu. Temmuz 1945'te mahkeme tarafından ölüm cezasına çarptırıldı. Mahkum olarak önce Aegina hapishanelerine, 1948 yılı başında da Korfu hapishanelerine nakledildi (foto.08).

(foto.08 Nikos Godas, uzun tutsaklık yaşadı. 1948'in 
Şubat ayında bu fotoğrafını yolladı ve üzerine şunu yazdı:
"Annem ve babama saygı ve sevginin derin izleri ile ithaf 
edilmiştir. Korfu Hapishaneleri 22/2/48"
(kaynak: Roussos,2021)

"Af beyannamesini" imzalamayı reddederek 19 Kasım 1948'in erken saatlerinde Korfu'daki Lazaretto adasında idam edildi (foto.09). Adadaki mahkum arkadaşlarının ifadelerine göre, kendi isteği üzerine Olympiakos forması giyerek infaz mangasına götürüldü.

Bu durumu "biraz kurmaca da olsa", yazar Alexis Stamatis (Αλέξης Σταμάτης) şöyle yazıyor (tercüme bana aittir):
"... Hücrenin içi dayanılmaz derecede soğuk. Kuzey çatallanıyor. Bahçenin arka tarafında bir ağaç görüyor. Uzun, gururlu bir erkeğe benziyor. Bir süre bakışlarını odaklıyor. Güzel, yalnız, özgür, dalları yayılan, yaprakları rüzgarda dalgalanan ağaca. Birdenbire koridorların derinliklerinden bekçinin sesi duyulur:
- Geliyorlar arkadaşlar, hazırlanın.

Huniler erkenden hazır olur. Muhafızın ayak seslerini duyuyor. Kapı açılıyor.
- Kahretsin! Seni çağırıyorlar.

Zaman geldi. Kırmızı beyazlı formayı askıdan alıyor ve gardiyanın peşinden ofise doğru gidiyor. Müdür elinde kalem var, önünde bir kağıt var, iyi bildiği bir kağıt.
- Futbolcu olarak son şansın. İmzalıyor musun?

Cevap verdiğini de kabul etmiyor.
- Bunun ne anlama geldiğini anlıyor musun?
- Evet.
- Sen delisin. Son bir dileğin var mı?

Nikos kendisine ayrılan beyaz şortun kendisine verilmesini ister. Ayrıca yakınları hakkında da bir not veriyor. "İyi yaşamanı istiyorum. Ülkem ve ideallerim için ölüyorum. Eğer bir oğlun varsa ona adımı ver" - günler önce yazmıştı (akrabaları onun bu son isteyin yerine getirir: kardeşi Dimitris ona isim verir, kız kardeşi Niki'nin kızı olur)

Kırmızı beyazlı, çok sevdiği takımın formasını giyer ve çıkışa kadar polislerin peşinden gidiyor. Onu koridorda yürürken gören mahkum arkadaşları, her infazda kullanılan sloganı trompetleriyle bağırmaya başlıyorlar: "Korfu halkı, bugün yine Ulusal Direniş savaşçılarını idama götürüyorlar". Antik trajedinin dansı gibi. ...

Nikos, sanki stadyuma gidiyormuş gibi Olympiakos kıyafetlerini giyerek hapishaneden çıkıyor. Onu limanın dışındaki bir ada olan Lazaretto'ya götürürler. Çok geçmeden Legend oyuncusu idam mangasının önünde yer alırken, güneş dağların ardından çekingen bir şekilde ortaya çıkıyor." (Roussos,2021)

(foto.09) Nikos Godas'ın mezarı.
(kaynak: facebook.com)

Nikos Godas'ın adı, Olympiakos taraftarının yanı sıra Yunanistan Komünist Partisi (KKE) ve diğer sol parti ve örgütler tarafından da düzenli aralıklarla anılmaktadır (foto.10). Ayrıca 2021 yılında Keratsiniou-Drapetsonas (Κερατσίνι-Δραπετσώνα) belediyesi futbol stadyumuna Nikos Godas'nın adını vermiştir (foto.11).

(foto.10) Olympiakos taraftarları Nikos Godas için pankart açarken.
(kaynak: to10.gr)

(foto.11) Nikos Godas Stadyumu.
(kaynak: imerodromos.gr)
---

DİPNOTLAR
[1] Kokkini savaşı, Kokkini halkının yardım ettiği Yunan Halk Kurtuluş Ordusu (ELAS)'nun Nazi işgal güçlerine ve işbirlikçi Güvenlik Taburlarına karşı verdiği bir savaştı. Savaş, Nazi güçlerinin bölgeden çekilmesi ve Kokkini İnfazlarının durmasıyla sonuçlandı. Naziler Ağustos 1944'de yeniden taarruza geçeceklerdi.

[2] Elektriki savaşı, 13 Ekim 1944'te Keratsini'de, Yunan Halk Kurtuluş Ordusu direnişçileri ile silahlı işçiler, Keratsini halkının yardımları ile Elektriki fabrikasının Alman muhafızları arasında gerçekleşti. Bu, Ulusal Direniş'in son savaşıdır.

[3] Atina savaşı olarak da anılan Decembriana (Aralık), Aralık 1944 - Ocak 1945 arasında Atina'da Ulusal Kurtuluş Cephesi (EAM) güçleri ile Yunanistan Komünist Partisi (Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας) arasında meydana gelen bir dizi silahlı çatışmayı ifade eder. 

[4] Varkiza Anlaşması, Birleşik Krallık ve hükümet güçleri ile ELAS arasında 11 Ocak 1945'te imzalanan Decembrians Mütarekesi'nin ardından 12 Şubat 1945'te dönemin Plastira hükümeti ve Ulusal Kurtuluş Cephesi temsilcileri tarafından imzalandı. ELAS güçlerinin Attika ve Selanik'i boşaltmak zorunda kalması temeline dayanıyordu. 

----
KAYNAKÇA

Stamatis, A. (2010).
    Θρυλικές ιστορίες, Atina: Ekdóseis Kastanióti (Εκδόσεις Καστανιώτη), 

Roussos, T. (2021).
    μου», 19.11.2021.
    son erişim tarihi: 12.12.2023

Sarris, T. (2013).
    son erişim tarihi: 12.12.2023

Zaoumi, A. (2020).
    son erişim tarihi: 12.12.2023




11 Aralık 2023 Pazartesi

AYVALIKLI SANATÇI ve DÜŞÜNÜRLER VI: Fotis Mastichiadis (Φώτης Μαστιχιάδης)

(foto.01) Fotis Mastichiadis (Φώτης Μαστιχιάδης)
(6 Şubat 1913, Ayvalık - 17 Ağustos 1997 Atina)
- fotoğrafın doğruluğundan emin değilim -
(kaynak: dp.iset.gr)

Fotis Mastichiadis (Φώτης Μαστιχιάδης), Helen gravürcü, karikatürist ve satranç oyuncusuydu.

6 Şubat 1913 yılında Ayvalık'ta doğdu. Aşağı Meryem mahallesindeki Kato Panagia Mektebinde okudu. O bölgeye bugün "Hayrettinpaşa Mahallesi" diyoruz. Buradaki öğretmeni Fotis Kontoglou, ondaki resme karşı ilgiyi keşfetti. Doğduğu Ayvalık ya da yıllarca yaşadığı Faliro (Φάληρο :: Çamlı/Çamlık)'yu betimleyen çalışmaları bugün irdelendiğinde buraları; "ıssız sokakları, kapalı kepenkleri ile evleri, yaprakları dökülmüş ve parçalanmış ağaçları ve baskı yaşamış yoksul yaşlıları" kullanarak ele alması, onun çocukluğunda yaşadıkları hakkında bizlere yeterli bilgiyi vermektedir (xatzipa1,2010).

(foto.02) Fotis Mastichiadis'in 1982'de yaptığı Agia Paraskevi tablosu.
(kaynak: paletaart2.wordpress.com)

(foto.03) Fotis Mastichiadis'in 1982'de yaptığı Ayvalık sokakları tablosu.
(kaynak: paletaart2.wordpress.com)

(foto.04) Fotis Mastichiadis'in 1990'da yaptığı Ayvalık tablosu.
(kaynak: paletaart2.wordpress.com)

1922'de, Küçük Asya Seferi (Μικρασιατική Εκστρατεία)'nin yenilgiye uğraması sonrasında, ailesiyle birlikte önce Midilli'ye, ardından Selanik'e gitti. Çok küçük yaşlardan itibaren çizme eğilimini sergiledi ve 1929 gibi erken bir tarihte gazete ve dergilerde çalıştı; illüstrasyonlar, karikatürler ve eskizler yayınlamaya başladı. Kitap illüstratörü, model, poster tasarımcısı olarak çalıştı. 

1937 yılından itibaren aktif olarak satrançla ilgilenmeye başladı. Kendi sözleri ile: "sanat ve satranç el ele gider. Çünkü satranç sanattır..." (---,201x)

1939'da Atina'ya taşındı ve burada ASPIOTI-ELKA grafik sanatlar atölyesinde gravür teknikleriyle, özellikle litografi ile tanıştı. Aynı zamanda iki yıl, ilk okul öğretmeni Fotis Kontoglou'nun yanında çalıştı. 

1942'de Yunanistan Bankası tarafından işe alındı ​​ve bakır banknotların gravürü konusunda uzmanlaştı ve gravürcü Alexandros Korogiannakis (Κορογιαννάκης Αλέξανδρος) [1] ile yakın işbirliği içinde çalıştı. Bankadaki çalışması sayesinde değerli bir teknik eğitim ve detayların disiplinli bir şekilde uygulanmasında kararlılık kazandı.  Ağırlıklı olarak "oksigrafi[2] konusunda özel becerilere sahip önemli bir gravürcü oldu. 

(foto.05) Uluslararası Dubrovnik Satranç Olimpiyatları afişi.
(kaynak: dubrovnikchessmen.com)
1949 yılında satrançta Yunanistan şampiyon oldu. 

1950 yılında, Uluslararası Satranç Federasyonu FIDE (Fédération Internationale des Échecs) üyeliğine seçildi. 1950, 1952 ve 1956 yıllarında Satranç Olimpiyatlarına katıldı. Milli takım ile ilk yurt dışı gezisini Dubrovnik Satranç Olimpiyatlarına katıldığında bu gezi ile gerçekleşti.

Burada dünya satranç devlerinden; Naidorf, Tartakover, Rezewski, Kelly ile karşılaştı. Masticiadis, "meşhur Rezewski berberliğini" burada kazandı. Yunan Milli Takımı ile üç satranç olimpiyatında toplam 31 maça çıktı (2 galibiyet/  9 pat/ 20 mağlubiyet) (foto.05).

1982'de Wind Roof'taki ilk kişisel sergisini açtı. Bu sergi, özellikle 1922'de köklerinden sökülmesinden ve ardından; Midilli, Selanik'te ve Atina'da yaptığı gezilerden güçlü bir şekilde etkilenmiştir.








(foto.06) 1950 Dünya Satranç Olimpiyatlarına katılan Yunan takımı.
soldan sağa: Boulachanis, Panagopoulos, Mastichiadis, Zografakis, Othonaios
(kaynak: Kefalos,2020)

1983'ten itibaren Atina merkezinin güneybatısındaki Palaio Faliro (Παλαιό Φάληρο) semtinde gravür dersleri verdi ve Yunanistan ile yurtdışında yaklaşık elli karma ve kişisel sergiye katıldı. Yunanistan Görsel Sanatlar Odası EETE (Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος) (foto.07) [3] ve Yunan Gravürcüler Birliği EHH (Ένωση Ελλήνων Χαρακτών)'nin (foto.08) [4] kurucu üyelerindendi.



(foto.07) 
Yunanistan Görsel Sanatlar Odası EETE amblemi.
(kaynak: www.eete.gr)

(foto.07) Yunan Gravürcüler Birliği EHH amblemi.
(kaynak: haraktes.gr)

Eserlerinin birçoğu Ulusal ve Belediye Sanat Galerilerinin yanı sıra birçok Yunan şehrinin sanat galerilerini süslüyor. Yunanistan'da ve yurt dışında 50'ye yakın sergiye katıldı (----,2016).

Fotis Mastichiadis 17 Ağustos 1997 tarihinde Atina'da öldü.

ESERLERİNDEN ÖRNEKLER
Aşağıda Fotis Mastichiadis tarafından yapılan bazı çalışmaları bulacaksınız. Bunları paletaart2.wordpress.com adlı siteden aldım.

(foto.09) Yağmur (Η βροχή), 1985

(foto.10) Çift (Ζευγάρι), 1957

(foto.11) Mülteciler (Πρόσφυγες), 1986.

(foto.12) Satranççılar (Σκακιστές), 1979.

(foto.13) Kaçış (Escape), 1945.

(foto.14) Zeytin ağaçları (Olive trees), 1953.

(foto.15) Zeytinlik (Ελιές), 1990.

(foto.16) Eski ev (Old house), 1950.

(foto.17) Ümitsiz (Despair), 1966.

(foto.18) Sanatçının eli (Το χέρι του καλλιτέχνη), ?.
--
----
DİPNOTLAR
[1] Alexandros Korogiannakis, 1906 yılında doğdu. Atina Güzel Sanatlar Okulu'nda resim ve gravür eğitimi aldı. 1929'da mezun oldu. O zamandan itibaren sistematik olarak gravür üzerinde çalıştı ve Yunanistan'ın ilk tanınmış gravürcülerinden biri oldu ve resim yapmaya da devam etti. 1966 yılında öldü.

[2] Bir baskı tekniği olarak matbaacılıkta ve sanat ürünlerinin yaratımında kullanılan oksigrafi, bir kazıma şekli, çukur baskı, gravür veya oyma baskı olarak adlandırılır. Baskı yapılacak görüntü ahşap, metal veya taş levha üzerine çeşitli yöntemler (elle kazıyarak veya asite yedirme) aktarıldıktan sonra levha mürekkep ile sıvanır. Levhanın yüzeyi temizlenince mürekkep yalnız çukur yerlerde kalır ve levhanın üzerindeki görüntü baskı uygulanarak kağıda aktarılır.

[3] Yunanistan Görsel Sanatlar Odası, 1944 yılında NPDD olarak kuruldu. Kanunu, 1981 yılında Yunan Parlamentosu tarafından oybirliğiyle yeniden düzenlendi. Seçilmiş idari organlara sahip görsel sanatçıların kolektif organıdır. Görsel sanatların gelişmesi, sanatın toplumsal işlevinin güçlendirilmesi, sanatsal ifade özgürlüğünün sağlanması, sanatsal yaratımın teşvik edilmesi, görsel sanatçıların desteklenmesi, çalışmalarını yürütebilme koşullarının sağlanması, kamuya katkı sağlanması için mücadele eder. Kültür politikasının oluşturulmasını sağlar. Sergiler, görsel müdahaleler, eğitim ve çalışma konferansları düzenler. Çağdaş Yunan sanatçılarının kaydını tutar. (kaynak: www.eete.gr)

[4] Yunan Gravürcüler Birliği, Yunanistan'da faaliyet gösteren, kar amacı gütmeyen bir sanat derneğidir. 1987 yılında kurulmuştur ve çağdaş Yunan gravürünün tüm sanatsal akımlarını temsil eden görsel gravürcülerden oluşmaktadır. Dernek üyelerinin çoğunluğu aynı zamanda EETE'nin de üyesidir. (kaynak: haraktes.gr)

---
KAYNAKÇA

----, -. (201x),
Φώτης Μαστιχιάδης, 
https://el.wikipedia.org/wiki/Φώτης_Μαστιχιάδης (dip not.2)
son erişim tarihi: 6.12.2023

----, -. (2016),
Ινστιτουτο Συγχρονης Ελληνικης τΕχνης: Φώτης Μαστιχιάδης, (1913-1997)
http://dp.iset.gr/en/artist/view.html?id=1517
son erişim tarihi: 6.12.2023

Kefalos, K. (2020).
Η πρώτη συμμετοχή Ελλήνων στη Σκακιστική Ολυμπιάδα του 1950.
https://www.avgi.gr/athlitika/370676_i-proti-symmetohi-ellinon-sti-skakistiki-olympiada-toy-1950
son erişim tarihi: 6.12.2023

xatzipa1@gmail.com (2010).
Άποψη Ηλεκτρονική εφημερίδα της Σύρου: Φώτης Μαστιχιάδης στη Σύρο
https://apopsy.blogspot.com/2010/08/blog-post_1922.html
son erişim tarihi: 6.12.2023